Onder het Melkwoud is oorspronkelijk een hoorspel. De taal van Dylan Thomas is poëtisch en melancholisch, en heeft een eerlijke, rauwe romantiek. Hij beschrijft de menselijke hartstochten zonder oordeel en onthult de stille verlangens die elk mens diep van binnen koestert.
Afslag Eindhoven heeft het stuk omgevormd tot een visueel krachtige vertelling. Zes acteurs schetsen een dag en een nacht uit het leven van bewoners van een stadje aan zee. We zien hun intieme driften, hun angsten, eenzaamheid en begeerte. Alles speelt zich af in de beslotenheid van de geest, onzichtbaar voor de ander die zo vlakbij is. De live muziek van Woody Veneman waait dwars door de verhalen en versterkt de zinnelijkheid van de taal.
Nu we in deze onrustige tijd steeds meer op onszelf worden teruggeworpen en elkaars nabijheid missen, is Onder het Melkwoud een warmbloedige ode aan de menselijke kwetsbaarheid.
An artwork where twelve heads made of real soap were placed in different locations for a clearly defined period, a hospital, a monastry, etc. Through the process of the soap being used in a literate sense, people washing their hands, the faces became stained and worn out ( in some cases). Wash In no sense , about ‘how we treat each other’. They were finally photographed and exhibited in illuminated frames.
BIG RED FLOWER
A constantly in movement-changing image. A big red flower attached to one of the walls in the main hall in the retirement home The Skule in Metslawier (NL-friesland). The image is made up of a stem, a flowerbud and six blade-moving parts.The movement is controlled by a sensor and a computer systeeem, the movement is never the same. A slow motion. The flower is always closed at night.
Around the art-piece you will see parts of the green leafs into photo-prints on the walls and partly on long narrow windows in the staircase located in the 2nd loft.
Kunstwerk in De Skûle
Het werk van Elian Smits bestaat uit een bewegende bloem die is bevestigd aan één van de muren in de centrale hal in De Skûle. Een bloem die afhankelijk van de aanwezige hoeveelheid licht heel traag open en dicht gaat. Eveneens zien we het groene blad van de bloem gefragmenteerd weergegeven door middel van fotoprints die zich horizontaal tussen de verdiepingen bevinden. De bloem heeft drie bladeren die elk weer uit twee delen bestaan.Het kunstwerk wordt bestuurd met een microcontroller, een kleine computer, die voortdurend de hoeveelheid licht in de ruimte meet. Aan de hand van de gemeten lichtintensiteit wordt de vorm van het beeld bepaald. Deze vormen zijn van te voren vastgelegd door de kunstenaar. Omdat overdag het licht voortdurend veranderd en het licht in de seizoenen anders is, gedraagt de bloem zich nooit hetzelfde. Aan het einde van de dag gaat de bloem dicht en wordt de vorm voor de volgende dag geselecteerd en kan deze weer opengaan zodra het licht wordt.”Ik zie voor me hoe mensen door het glas naar elkaar zwaaien, hun bezoek begroeten of comfortabel gezeten op de begane grond op familie of vrienden wachten. Het is de onophoudelijke beweging, de adem van de tijd als het ware die ik geprobeerd heb tastbaar te maken met dit beeld als voertuig. Het was mijn wens om hier een beeld te scheppen dat een oprecht gevoel van geloof, hoop en liefde zou uitstralen”.
Helaasheid der dingen, Afslag Eindhoven, 2009, fotografie Paul Beekhuis
Afslag Eindhoven komt met de theaterbewerking van het beroemde boek van Dimitri Verhulst. In 2009 is de voorstelling in premiere gegaan en ‘De helaasheid der dingen’ zal dit jaar in reprise gaan. Op 3, 4, 5 en 6 juni speelt de voorstelling op Strijp S te Eindhoven en vervolgens zal de voorstelling nog spelen op Oerol
Helaasheid der dingen, Afslag Eindhoven, 2009, fotografie Paul Beekhuis
Theatervoorstelling, vrij naar het eerste deel van het beruchte boek van Louis-Ferdinand Céline.
Speelt van 13 t/m 21 juni op theaterfestival Oerol (Terschelling): http://www.oerol.nl
Speelde eerder van 8 t/m 30 dec 2013 bij Piet Hein Eek in Eindhoven.
